بررسی فراوانی و شناسایی مولکولی انگل های لیشمانیا در اسمیر های تهیه شده از ضایعات پوستی بیماران مراجعه کننده به مراکز بهداشتی- درمانی استان ایلام با استفاده از هضم آنزیمی ژن rdna-its۱

هدف: استان ایلام منطقه مرزی و پرخطر برای لیشمانیازیس جلدی روستایی است. شناسایی گونه انگل های لیشمانیا در عفونت های بالینی، پیش نیاز طراحی اقدامات کنترلی مناسب است. در این مطالعه مشخصات دموگرافیک بیماران و اپیدمیولوژی مولکولی انگل های لیشمانیای ضایعات پوستی بیماران شهر های مختلف استان ایلام بررسی شد. مواد و روش ها: تعداد 106 مورد مشکوک به لیشمانیازیس جلدی، از طریق غیرفعال بیماریابی و از زخم فعال آن ها لام میکروسکوپی تهیه شد. 50 لام به صورت تصادفی انتخاب شد. بعد از تکثیر بخشی از ژن rdna-its1، محصول pcr با آنزیم haeiii هضم شد. 18 نمونه تعیین توالی و روابط فیلوژنی آن ها با توالی های بانک جهانی ژن مقایسه شد. نتایج: آماستیگوت های لیشمانیا در 100 لام تشخیص داده شدند. بیشترین و کمترین توزیع موارد بیماری به ترتیب مربوط به دهلران و موسیان بود. 69 درصد موارد مردان و 31 درصد موارد زن بودند. الگوی هضم آنزیمی همه نمونه ها، مشابه انگل لیشمانیا ماژور بود. بررسی روابط فیلوژنی نشان داد که توالی های مطالعه، نزدیکی زیادی با توالی های انگل های لیشمانیا ماژور جدا شده از پشه خاکی های استان های ایلام و خراسان جنوبی و میزبان انسانی اسفراین، ماهشهر و افغانستان و نیز انگل لیشمانیا مکزیکانا از منشأ کشور ونزوئلا داشته و همه توالی ها در یک شاخه واقع شده اند. نتیجه گیری: به علت ریخت‏شناسی مشابه لیشمانیا ها، مشکلات مربوط به کشت انگل و شناسایی مولکولی دو مرحله‏ای، روش هضم آنزیمی rdna-its1 در سال های اخیر کاربرد زیادی داشته است. این روش خیلی حساس، ساده، سریع و ارزان بود و می تواند در تشخیص گونه انگل لیشمانیا در انواع نمونه های بالینی و غیر بالینی به کار رود.